- miejscownik
- ♂ 1. грам. предложный падёж;2. канц, почтовый штемпель (с названием местности)* * *м1) грам. предло́жный паде́ж2) канц. почто́вый ште́мпель (с названием местности)
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
miejscownik
Смотреть что такое "miejscownik" в других словарях:
miejscownik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 7}} przypadek deklinacji polskiej, najczęściej odpowiadający na pytania: {{/stl 7}}{{stl 8}}o kim? o czym? {{/stl 8}}{{stl 7}}; wyraz w tym przypadku występujący zawsze z przyimkiem : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
miejscownik — m III, D. a, N. miejscownikkiem; lm M. i 1. «siódmy przypadek w deklinacji polskiej pełniący funkcję okolicznika miejsca lub czasu oraz funkcję dopełnienia dalszego, odpowiadający najczęściej na pytania: w kim? w czym? o kim? o czym?; forma… … Słownik języka polskiego
Prepositional case — is a grammatical case that marks the object of a preposition. This term can be used in languages where nouns have a declensional form that appears exclusively in combination with certain prepositions. For example, in Russian and Polish, the case… … Wikipedia
Polnische Sprache — Polnisch (język polski) Gesprochen in Polen, als Minderheitensprache: Litauen, Tschechien, Ukraine, Weißrussland, Deutschland, Großbritannien, Frankreich, USA, Kanada, Brasilien, Argentinien, Australien, Irland, Israel … Deutsch Wikipedia
Польский язык — Самоназвание: język polski, polszczyzna Страны: Польша, США … Википедия
Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… … Deutsch Wikipedia
lokatiwus — m IV, D. lokatiwuswu, Ms. lokatiwuswie; lm M. lokatiwuswy, D. lokatiwuswów jęz. «miejscownik» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
miejscownikowy — przym. od miejscownik (tylko w zn. 1) Formy miejscownikowe rzeczowników … Słownik języka polskiego
